1 t/m 18 maart 2020
In dit deel lees je hoe we verder door het noorder eiland van Nieuw-Zeeland zijn gereisd. We hebben o.a. erg mooie wandelingen gemaakt en zijn op veel bijzondere plekken geweest.
Op zondag 1 maart zijn we richting Pauanui gereden. Op de route lagen Cathedral Cove en Hot Water Beach. Daar waren we dus ook even heen gegaan. Deze plekken waren heel mooi, maar ook erg toeristisch. Uiteindelijk waren we aangekomen in Pauanui. Dit was een klein stadje, maar wel heel mooi en gezellig. We waren naar een gratis campingplek gereden aan het strand. Het uitzicht was zo mooi en het was daar heel rustig. Ook hadden we op deze campingplek voor het eerst Nederlandse buren. Dit was ook wel eens leuk, want we hadden tot nu toe veel Duitse en Franse buren gehad. De volgende dag op maandag 2 maart zijn we nog een dagje in Pauanui gebleven. Hier was een bibliotheek waar we onze apparaten op konden laden. Ook hadden we even gebeld met het thuisfront, wat heel fijn was.
We reden op dinsdag 3 maart naar Karangahake Gorge. Dit gebied was ons aangeraden door een mevrouw die we in Pauanui tegen kwamen. Karangahake Gorge was vroeger een goudmijngebied. Nu hebben ze hier mooie wandelroutes gemaakt. Ook staan in deze wandelroutes bordjes met uitleg erop wat er vroeger te doen was. We besloten om de Window Walk route als eerste te lopen. We dachten namelijk dat dit de mooiste route was. Dit was zo ontzettend bijzonder en mooi. Overal waar we liepen kwamen we weer iets anders tegen dus we keken onze ogen uit. Achteraf gezien was dit de mooiste wandelroute die we hebben gelopen in Nieuw-Zeeland. De route ging door grotten en ook liepen we over kliffen. We zijn zelfs over een grote brug gelopen. Na deze wandeltocht zijn we nog naar een oude tunnel gegaan. Deze was ruim een kilometer lang, maar deze hebben we niet uitgelopen.
In de buurt was ook een waterval waar we natuurlijk even langs zijn gereden. De waterval was erg hoog en breed, maar ook heel mooi. We hebben hier wat foto’s gemaakt en zijn daarna doorgereden naar een campingplek. We stonden deze keer weer in een soort inham van de zee.
Woensdag 4 maart hadden we bijna de hele dag regen. Het regende zelfs zo hard dat we tijdens het rijden bijna niks meer zagen. We wilde naar een campingplek rijden, maar hier kon je pas vanaf een bepaalde tijd staan. Dit vonden we een beetje raar, dus zijn we doorgereden naar een andere plek. Eenmaal aangekomen bij de volgende campingplaats, zagen we dat deze al helemaal vol stond. Uiteindelijk hadden we een betaalde camping gevonden in Rotorua. Hier hadden ze een zwembad, een hot pool en we konden hier even heerlijk douchen. ‘S avonds hadden we onze apparaten in de tv lounge goed op kunnen laden. Uiteindelijk waren we dus blij dat we op deze camping waren uitgekomen.
De volgende dag op donderdag 5 maart zijn we vroeg aangereden naar de campingplek die de vorige dag vol zat. Hier was nu gelukkig een plekje vrij. Vanuit deze plek konden we naar een aantal parken lopen. Het nadeel van Rotorua is dat het hier ontzettend naar rotte eieren ruikt. Dit komt omdat hier verschillende heetwaterbronnen zijn en vanuit daar komt die geur. Dat was ons verteld in ieder geval. De parken die we hadden bezocht waren erg mooi. Ook zagen we veel gebouwen waar een bijzondere geschiedenis bij hoorde. Dit was leuk om te lezen.
Op vrijdag 6 maart zijn we naar Te Puia geweest. Dit is een park die in het teken staat van de Maori’s. Ze hebben hier zelfs een klein deel van een dorp van vroeger nagebouwd. We kregen een rondleiding van een gids. Hij kon ons veel vertellen over de geschiedenis van de Maori’s. Ook zagen we jongens die houten beelden maakten. Dit was erg interessant om te zien. Naast deze werkplaats was een winkeltje waar je beelden kon kopen die dus handgemaakt waren. Verder hebben we in dit park levende kiwi’s gezien. Ook was er in dit park een geiser. We hebben even gewacht tot deze ging spuiten en het was erg gaaf om te zien. We vonden de geiser zo mooi om te zien dat we besloten om de dag daarna naar een geiser
park te gaan. Dus op zaterdag 7 maart ging vroeg in de ochtend de wekker, want we reden op tijd naar Wai-O-Tapu. In dit park hebben we een wandeling van 1,5 uur gemaakt, wat zeker de moeite waard was. In de buurt van dit park was een soort rivier van warm water, waar je in kon zwemmen. Hier zijn we heen gereden. Deze plek noemde veel mensen een soort natuur spa. Heerlijk ontspannen zijn we naar een campingplek gereden. Deze was weer heel erg mooi en vooral ook lekker rustig. De omgeving was heel erg mooi en we hadden alleen maar groen om ons heen. We kwamen erachter dat dat de tank van de camper bijna helemaal leeg was. Ik heb die nacht slecht geslapen, omdat ik niet wist hoe we ooit op tijd bij een tankstation aan gingen komen. Ook hadden we in dit gebied geen bereik met onze telefoons. De volgende dag zijn we dus meteen naar een tankstation gereden. Deze was helaas nog wel een aantal kilometer verderop, dus het was nog even spannend of we het wel zouden halen. Gelukkig hadden we het tankstation op tijd bereikt en was er uiteindelijk niks aan de hand.
Met een volle tank reden we verder naar de Huka Falls. Dit was een rivier die uiteindelijk in een waterval uitkwam. Ook was dit de mooiste rivier en waterval die we hebben gezien. Er werd ons verteld dat deze waterval voor 5% van de totale elektriciteit van Nieuw-Zeeland zorgt. Na deze mooie tussenstop zijn we doorgereden naar een campingplek.
De dagen daarna, van maandag 9 tot woensdag 11 maart, zijn we in Taupo geweest. We kwamen erachter dat het airbag lampje brandde in onze camper en daar moest even naar gekeken worden. Uiteindelijk moest er een onderdeel vervangen worden en dit hadden ze niet op voorraad, dus het moest besteld worden en dat duurde dan weer een dag langer. Gelukkig vonden we Taupo een leuke stad en we hadden een fijne camping waar we konden overnachten. Ook hebben we in Lake Taupo gezwommen.
Op donderdag 12 maart zijn we richting Napier gereden. We hadden op de app ‘Campermate’ een mooie campingplek gezien, dus we waren daar heen gereden. Eenmaal aangekomen zagen we een bord staan met de tekst dat daar ooit zeehonden kwamen. Ik heb dus veel aan de kant van het water gekeken of ik ze zag, maar helaas waren ze er op die dag niet. ‘S avonds was er op deze plek een erg mooie zonsondergang te zien.
Vrijdag 13 maart hadden we helaas een regendag. Daarom hebben we wat spelletjes gedaan en weer even met het thuisfront gebeld. Het grote voordeel van onze camper was dat als je de achterklep open zette, je gewoon kon koken zonder nat te worden. Ook was dit fijn om wat frisse lucht binnen in de camper te krijgen. Gelukkig was het de volgende dag, op zaterdag 14 maart, weer droog en zonnig. Daarom zijn we naar de binnenstad van Napier gereden. Napier staat bekend om de Art Deco die veel te zien is in gebouwen en kunst in deze stad. We konden een Art Deco Tour doen, waarbij er een gids meeliep die van alles vertelde. Dit was erg gezellig en we zijn veel mooie gebouwen en kunstwerken tegen gekomen. Ook zijn we wat meer te weten gekomen over de geschiedenis van Napier, wat erg interessant was.
Na deze tour zijn we naar een campingplek gereden. Deze lag aan het strand en was super mooi. Hier hebben we een erg mooie zonsondergang gezien.
De volgende dag, zondag 15 maart, zijn we naar een markt gereden in Hastings. Dit was een farmers market en hier kon je dus veel producten kopen die vanuit een boerderij kwamen. We hebben heerlijke druiven en bessen gekocht (die we vrij snel op hadden), maar ook wortels en broccoli. Omdat de vorige campingplek zo goed was bevallen, waren we daar weer heen gereden. Die middag heb ik heerlijk in het zonnetje mijn eerste ideeën voor Be Precious uitgewerkt. Het is leuk om nu het boekje weer eens terug te lezen en de oorspronkelijke ideeën te zien.
Op maandag 16 maart hebben we een hike gedaan door Te Maka Peak. Deze hike was 4 kilometer lang en we liepen steeds tussen en over de bergen. Als we een top hadden bereikt, was het uitzicht super mooi en daar genoten we ook van.
Toen we weer richting de camper liepen, viel ik en zwikte ik mijn enkel flink om. Achteraf gezien was het iets erger dan ik in eerste instantie dacht. In Nederland vertelde de dokter dat ik een scheurtje in mijn spier had opgelopen of dat er een klein stukje bot was afgebroken. Uiteindelijk is het gelukkig allemaal goed gekomen. Onze EHBO-kit kwam nu goed van pas, dus ik had zelf mijn enkel ingetapet met een drukverband. Ook was het wel handig dat ik (10 jaar geleden of zo) een EHBO-cursus had gevolgd. Dus ik wist nog wel hoe ik zelf moest handelen in zo’n situatie. Weer een hele ervaring rijker. Ik was heel erg blij dat ik samen met een vriendin aan het reizen was. In mijn eentje was het toch anders geweest.
We hebben die nacht weer op een erg mooie campingplek overnacht. Deze plek lag een stukje van de stad af en was daarom ook erg rustig.
Op dinsdag 17 maart zijn we naar Manatainoka Reserve gereden. Dit was weer een campingplek. Omdat ik niet kon lopen, hadden we besloten een rustdag in te lassen. Deze dag hadden we wat gebeld met het thuisfront en ook hadden we weer wat spelletjes gedaan. Woensdag 18 maart was het weer tijd om de kleren te wassen, dus zijn we naar een betaalde camping gegaan. We zijn de hele middag bezig geweest met alles wassen en het laten drogen. Maar alles was gelukkig weer heerlijk schoon.
De volgende dag kregen we helaas minder nieuws. Het dringende advies was voor alle reizigers om terug te keren naar Nederland. Dit ging helaas nog niet zo makkelijk als dat we gehoopt hadden. We hebben namelijk nog een tijd in lockdown gezeten in Nieuw-Zeeland. In het volgende (en laatste) deel vertel ik hoe het was om terug naar huis te keren.